Ja nee, natuurlijk krijg je er ontzettend veel voor terug enzo..

Terug van weggeweest

Zo.. Nou.. ik denk dat ik nu wel weer kan zeggen dat ik er een beetje ben! Iedere keer als iemand tijdens mijn laatste zwangerschap tegen me zei dat een tweede kindje best pittig was geloofde ik dat niet echt. Ja sorry.. Ik bedoel, hoe moeilijk kon het zijn? Eentje, die eerste, dat heeft pas impact lijkt me! Ja nee, natuurlijk krijg je er ontzettend veel voor terug enzo, maar een eerste kindje dat gooit je thuis situatie pas echt overhoop.

Aanpassen

Dacht ik dus hé.. Cis was een huilbaby maar ik vroeg me serieus af wat iedereen nou zo heftig vond aan ouders worden. Na jaaaaaren fulltime te hebben gewerkt had ik nu weken achter elkaar vrij en het enige wat ik “moest” was zorgen voor dat kleine meisje. Dat meisje dat zo iets moois in mij naar boven had gehaald, het kostte me echt geen enkele moeite om me volledig aan haar aan te passen.

Relaxt

Natuurlijk heb ik ook een lieve man aan mijn zijde en stonden we samen beresterk. Dus ondanks dat ze zoveel huilde, deed ik het een soort van met twee vingers in mijn neus. Meestal dan, natuurlijk waren er heus ook zware momenten. De keren dat we in de eerste drie maanden al bijna in de auto zaten naar de Huisartsenpost zijn niet op één hand te tellen. Maar goed, ik vond het verder eigenlijk best wel relaxt.

Super oma’s

Toen na drie maanden de oorzaak van het huilen werd gevonden en Cis langzaamaan veranderde in een tevreden baby ging mijn sociale leven weer “aan” en ook dat was weer fijn. Samen voor ons kindje zorgen, beetje werken en met de super opa’s en oma’s om ons heen konden we eigenlijk nog steeds gaan en staan waar we wilden. Geen vuiltje aan de lucht dus!

Droom baby

Maar dan nu.. Nu hebben we vanaf het begin af aan al een ontzettende lieve, blije en tevreden baby. Een droom baby dus! Van te voren bedacht ik me dat als dat zo zou zijn dat ik dan intens zou gaan genieten van mijn verlof. Maar Poah.. Dat ging allemaal helemaal niet zo makkelijk joh!

Heftig

Jeetje zeg, we zijn nu bijna 4 maanden verder en Kes is nog steeds super relaxt. Ook zijn de zalige omstandigheden van als toen bij Cis nog steeds aan de orde dus eigenlijk mag ik echt niet zeuren. Maar nu ben ik dus verre van relaxt! Nou ja, inmiddels ben ik wel weer wat meer relaxt gelukkig. Maar ik vond het deze keer dus echt wel heftig!

Combinatie

Ik kan nou niet echt zeggen wat de reden is, mijn leeftijd? Peuter erbij? Spanning van de zwangerschap? Ongeloof? Oh ja, en niet te vergeten.. Die hormonen! Ik weet het dus niet precies, een fijne cocktail van dat alles waarschijnlijk. Maar intens van mijn verlof genieten? Nee hoor, dat was ook deze keer lang niet het geval. Een paar dagen voordat ik weer aan het werk mocht, voelde ik eindelijk een beetje de “oude” Kim terug komen. Tsjah, zwangerschapsverlof is er natuurlijk ook niet voor niks..